Asla öyle mekânın psikolojisi gibi bir derdim olmadı. Şundan: Bir gün Meram’da bir kır kahvesinde, aşağıda meram çayı şırıl şırıl akar, börtü böcek ötüp durur, temmuz ayıdır, sen terle men sileyim şeklinde bir haldir, çayım da yanımdadır, ama içimde müthiş bir sıkıntı vardır. Çevrenin psikolojiye yapacağı etki pek öyle umursanabilecek değildir. Ama yine bir gün Kızılay'da, Ankara'da emek işhanının önünde kalabalığın içindesindir. Müthiş bir sevinç vardır. Bağıracak gibisindir. Yani nedir?
Mekânın psikolojisi dediğin şey senin bakışındır. Mekânda
psikoloji msikoloji yoktur. Mekanda poetika da yoktur. Gaston Bachelard halt
etmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder