Şükran Mahallesi hikayeleri

1980’lerin başı belki…

Şükran Mahallesi Mescidi’nde önce Elifba’yı, ardından Kur’an’ı okumayı öğrenmeye çalışıyorum.

Elifba’yı geçtiğim gün Yılanlı Medrese’de babamın dükkânının yan komşusu Çeyizci Veli amca bana söz verdiği üzere bir Kur’an-ı Kerim hediye ediyor.

Boynuma astığım kitap o.

Mescidin namaz kılma yeri ikinci katı. Alt kat ise bir yorgancı dükkânı.

Her gün sabah saat 10’dan 11’e dek bu namaz kılma mekânındayız. Bize Kur’an’ı okumayı öğreten kişi ise rahmetli Nebi Hoca. Evimizin de bulunduğu Uluırmak Ali Hoca Mahallesi’nden komşumuz. Yaşlıca bir zat. Allah rahmet eylesin.

***

Meram Belediye Başkanı Fatma Toru ile birlikte Şükran Mahallesi’ni gezerken bu mahallenin daha 10 yıl önce bu kadar geniş olmadığını düşündüm.

Bu mahalleye başta Kalecelp, Kalecik, Kürkcü, İhtiyareddin, Sephavan mahalleleri olmak üzere birçok küçük mahalle dahil edilmişti.

Sephavan mahallesinde 1993’te Ramazan geceleri iftardan sahura bazen 17 saat ayakta kalarak ütü yaptığım günleri de hatırladım.

Ulusoy Pasajı’nı, Cimcime Pasajı’nı, Sephavan Camii’nin çalınan tarihi halılarını, Erdemşah Camii’ni, Seb-i İhvan Kümbeti’ni ve daha birçok şeyi…

***

Fatma Hanım bölgede yürüttükleri çalışmalar sonrasında gerçekleşecek dönüşümün 100 yıl konuşulacağını belirtti. Bölgede Erol Taş’ın çay ocağı işlettiğini, Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın evinin olduğunu, Ekmekçi Hayık’ın ekmek fırınının bölgede bulunduğunu…

Belki bu hatıraların yanında benim bölgeye ilişkin yaşattığım hatıralar pek öznel kalacak, ama olsun. Şükran Mahallesi’nden hayat hikâyeleri okumayı o kadar çok isterdim ki! 100 yıl sonra bile okunacak o hikâyelerin kayda geçirilmesi öyle gerekli ki!

Yaklaşık 700-800 yıl boyunca var olmuş mahallelerin bu dönüşümünün sadece 100 yıl konuşulması bile bana bu açıdan yetersiz geliyor.

Eğer 100 yıl boyunca bu dönüşümü konuşacaksak, mahallelerin dönüşmeden önceki hallerinin ve mazilerinin de kayda alınması gerekiyor.

O hatıraların unutulmaması gerekiyor.

Biliyorum ki Meram Belediyesi bu hatıraları “dönüştük biz!” diyerek unutuluşa terk etmeyecek.