Yeni İslâmî Burjuvazi, bir siyasal hareketin, yeni bir burjuva sınıfının ortaya çıkma koşullarını nasıl yarattığını incelerken, dinden, muktedir bir sınıfsal gösterge yaratıldığını da iddia ediyor.
Türkiye’de AK Parti’nin 2002 yılında iktidara gelmesiyle birlikte öteden beri, Müslüman kimlikli insanlara yönelik, siyasal bir içeriğe sahip olmaktan çok, belli bazı sosyolojik-ideolojik kalıpları doğrulamak üzere üstü örtük ifade edilen birçok eleştiri de görünürlük kazanmaya başladı.
Bu eleştirel çizgilerden büyük bölümü sol tandanslı yazarların çalışmalarından gelirken çok azı “ideolojik savaş aracı” boyutunu aşarak sosyolojik anlama ve analiz düzeyine ulaşabildi. Bu eleştirel çizginin ürettiği belki de en anlamlı tespit “İslâmî kimliğin, iktidara gelmeden çok önce sınıfsal bir nitelik” kazandığı iddiasıdır.
İddiaya göre bu sınıfsal ayrışma ve dönüşümde, 1990 yılında İstanbul’da, İslâmî hareketle güçlü bağları olan bir ekonomik seçkinler topluluğu tarafından kurulan MÜSİAD’ın etkisi belirleyiciydi. MÜSİAD’ın Türkiye siyaseti üzerindeki gücünü, kurucu başkanlarından Erol Yarar şöyle açıklıyor: “TÜSİAD geçmiş, MÜSİAD gelecek demek.”
Yeni İslami Burjuvazi adlı kitaba konu olan sosyal tarih, bir çıkar grubunun gücünün, üyelerinin inancında, azminde ve iradesinde gizli olduğu tezini doğruluyor. Fransa’da sosyoloji ve siyaset bilimi dersleri veren Dilek Yankaya, Yeni İslâmî Burjuvazi’de ileri sürdüğü tezlerle MÜSİAD’ı kuracak olan aktörlerin hayat hikâyelerinden yola çıkarak, bu aktörlerin kamusal alandaki seferberlikleriyle başlayan ve Türkiye’de yeni bir Müslüman burjuva sınıfının ortaya çıkışı ve iktidar olmasıyla devam eden süreci incelemeye ve analiz etmeye çalışıyor.
Yeni İslâmî Burjuvazi bir siyasal hareketin, yeni bir burjuva sınıfının ortaya çıkma koşullarını nasıl yarattığını incelerken, bu tarihsel dönüşümün neden ve sonuçlarını ele alarak, bu süreçte, dinden, muktedir bir sınıfsal gösterge yaratıldığını da iddia ediyor.
Ekonomi ve kimlik
Ancak Dilek Yankaya’nın tespitleri ne kadar sosyolojik-siyasal verilere, bu verilerin satır aralarının okunuşuna dayanıyor görünüyor olursa olsun, bakış açısının temel bileşenlerinden kaynaklı bazı sorunlar da olduğu hiç kuşku götürmüyor. Yani Türkiye’deki siyasal ve ekonomik süreçlerin, bu süreçlerdeki “ideolojik kavgalar”ın bambaşka dolayımlar ekseninde de ele alınabileceğine, Müslüman kimlik dolayısıyla varsayılan “sınıfsal” ayrışmaların yorumlanma biçimlerinin, yine sosyoloji ekseninde başta “asabiye”, “dayanışma” olmak üzere başka kavramlarla da incelenebileceğini asla unutmamak gerekiyor.
Yeni İslâmî Burjuvazi, Dilek Yankaya, İletişim, 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder