AVRUPA BİRLİĞİNE HAYIR

Bir kadın sustum

Bir çocuk sustum

Bir erkek hiç konuşmadım

Ben size bir söz hiç olamadım

GERÇEĞİN BİR HALKI YOKTUR

GERÇEĞİN BİR HAYATI YOKTUR

Burada duralım

Bu durakta

Bu açıklık açlık kokan tayfa

Sararak etrafını kentli oğlanlar

Uhucular uhusuzlar uğursuzlar

Bakın kemerinden taşmış bir göbek

Sıradan bir günün ilk ışığına uyanan

Sıradan bir günün ilk aşığıyla

İlk kırışığıyla yeni yetme trafiğin oynak

Halbuki tırnak geçirmeliydi ihtilal sokaklara lal sokaklara

Matrak mataralarla gerileyen bir şey bir kımıltı bir gölge bir kasnak

Bir iz bir Ankara bir poğaça bir parıltı bir parola bir zaman

Tayfı zaman etli butlu yaygın müzik

Taşkın müzik taşnak müzik dans sokaklar trans-zaman

Bugün Atlantiğin hangi ucundayız?

KALKIN VE YÜRÜYÜN

YUPPİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİ

EUROPAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

Biz ne zaman sokağa çıksak

Bu aksak ritim bu felsefe metinleri

Şömizli ciltler şömineli şişko evler

Bu kabarık cüzdanlar bu banka dekontları bu şiir kitapları

Bu fiilin ağırlığı dizede nehir

Bu Filistin ağırlığı göğsümde Avrupa değil

Dizanteri sıtma veba Allah-u Ekber dağları

Doksan bin şehit vererek

Biz ne zaman bir çınara yaslansak

Şeyh Edebali

Moğol istilasında elli bin öldüğümüz Kırşehir

Yürüyüşü bir topal tezenenin tellerde

Bozulayışı yavrusunu kaybeden devenin

Dil bir topal şiir

Bir ismin göverdiği kızılcık kokan dudaklarda

Hep hep

Bir yüzün görünmediği bu karanlıkta

Hiç hiç

Marmara depremi

Kırık kollar bacaklar ezik başlar

Bak burada çünkü uzun bir adım

Kolumu uzatsam buna değerek

Bir cirit çünkü sana atılsam saplanıp

Kalsam gövdede iri bir soluk

Dingin

Ah ah dingin

İnanın herkes kendinin ehlidir

İnsanın eli insana yetmez

İnsanın eli akşam

İnsanın eki

O büyük gergedan karınca bile incitmez

Kadar kirli biri çünkü attila ilhan

NEREDE EY BU TARLADAN KALKAN ÜRÜN

NEREDE HALK NEREDE HAKİKAT NEREDE HAYAT

HANGİ GÖĞE YÜKSELİR BU FABRİKADAN

BU GÖĞÜSLERDEN ÇIKAN DUMAN

BU RİZE ÇAY BU KONYA BUĞDAY BU TOKAT TÜTÜN

Burada duralım bu isimde

Çünkü bizde her şey isimle başlar

Kurban kesilir isimle

Kan akar isimle mezar açılır kapanır isim

Sabah isim öğle isim sadece bir isimdir bu bir dizi

Vehim değil vahim sayılmaz vuku bulan bulanık akan

O’nun ismiyle başlarız çünkü O Rahman ve Rahim

Kız alınır verilir isim anılır anılmaz o Azam İsim

Kara düzen saz çaldığın karagöz kara ritim

İkindi dediğin sokaklar dolu

İkindi dediğin murat güzel

Büyük bir istim

Açık ve kapalı çarşılar dolu

Burada her şeyi sayıp dökelim

Gelerek ardından yağmur kar dolu

Birinci dediğin ikinci dediğin Anadolu

Bir kadın bir çocuk bir adam

Alınır

Verilmez bir zaman

Çünkü biz bir aileyiz

TÜRKİYE BUDUR

TÜRKİYE BUDUR

TÜRKİYE BODUR

Soluk

Tıkanır gövdede dağılırken gökte bir bulut

Soluk

Alıp vermek yaşamak bir gönyeyse boş vermişim

Soluk

İşte şimdi yürü parklar hamburgerciler

Soluk

Kokoreççiler kasetçiler korsan kitaplar kitapçılar

Soluk

Kravatlı kravatsız kadınlı kadınsız

Soluk

Balgam renginde bir hayat

Soluk

Dostoyevski kahramanı değilsin

Soluk

Beşir fuat geride bıraktığın senin

OH BU DERİN SOLUK

HIRILTISIZ VE SAKİN

EH BU DERİN SOLUK

KARA BIYIK VE ESMER

Bir çocuk

Niçin hiç ağlamadı

Emziği düşünce

Kaşınınca sırtı bir adam

Bir İngiliz muhakkak

Sicim

Boynumuzda

İdam cezası kalksın

Kalsın süpürge tohumu yediklerimiz yulaf ezmesi patates püresi

Kalsın yağlı saçlar kepekler omuzlarda bacaklar soğukta titresin

Kalsın önümüzde ve ardımızda yetimlerimiz yettiklerimiz yetmediklerimiz

Kalsın imge kalsın gözyaşı melankoli sarı safran kokusu ve lir

Kalsın kahır denen diken dizde kahir ekseriyetle bu küsur halkın

Ayyuka çıksın aramızdan ne cesur bir evet ne yarım ağız bir hayır

KALKIN VE YÜRÜYÜN!

KALKIN VE YÜRÜYÜN!

Bakın bu bir küre

Bu dünyanın tablolaştığı çağdır

Eğik bir miğfer her birimiz

Eğildiğimiz doğrulduğumuz kıble

Büküldüğümüz kırıldığımız kargıdığımız

Karıldığımız toprak karşıladığımız karşı çıktığımız

Karışıklık bulunca bol sahtiyan sarıp sarmalandığımız

Anamız avradımız akşamımız aksayanımız akça

Ça ça ça müzikhollerde ça ça ça

Çan çan çan apartmanlarda balkonlarda

Bir İtalyan

Mıydı bu sokakta en çok gördüğümüz araba

Arabı çan çan çan

Bakışı bir kedi kara

Ece Ayhan

“Sanat bir dekordan ibarettir”

İyi, bas akorlarına kaldırımların

Paçalarına sıçrayan çamur

Yüzünü kemiren üzünç damlaları ve kir

Ey gövdemi vakfettiğim

Ey bir ezan vakti

Ey varlığın kapısını açan çilingir

Kocatepede bir akşam namazı

Fark ettiğim

Kenti artık bir resitale çevir

İŞTE BU ATEŞİN VE HAVANIN HİCVİDİR

BU TEHZİL TOPRAKTAN BU SU SOĞUK SATİR

Yavaş yavaş yükselen bir ses:

KALKIN VE YÜRÜYÜN!

KALKIN VE YÜRÜYÜN!

Bir kadın işte şimdi dul böyle böyle Anadul

Soyduk onu acı da dul örümcek de

Bakın işte biz böyle sövdük size ey yoksullar ve zenginler

Ey modernistler ey gelenekçiler ey diyenler ve demeyenler

Ey Avrupa sesimizi duysan da duymasan da BİR

Büktük biz bu dizeyi tam belinden kırarak

Bu secili cümlelerle seçtik kalbi hedef

İmanı eksikler gülüşsün kefere kafalar

Bir kez döndü şimşek dil bir kez daha döndü

Bir daha dönebilseydi fücur bitecekti

KALKIN VE YÜRÜYÜN!

KALKIN VE YÜRÜYÜN!

Fokurdasın artık şu çayın suyu

Bu dağ yine yere kapansın

Kavrasın perçemimizden bir zebani

Sarışın başımızı ey iğrenç ey ilenç duvarlara çalsın

AÇILMIŞ BİR AVUÇ MU YOKSA KABİR

NEREDEN GELİYOR BU UHREVİ DİL BU KİP Kİ EMİR

Tuttuk tetik tutuk

Avcı bir atmacayı nasıl tutarsa gibi elinde

Olmadı bu benzetme ama zaten içimizde bir şeyler burkuk

Bir ukde gibi burulmuş bir hayvan gibi kızışma zamanlarında

Dünya zamanlarında geveze bir kadın gibi şiir

Yetmiş diliyle bir melek

Yetmiş ayrı lisanda

Yetmiş vakit bu yüzden

Bize lanet edecek

LANET BİZE!

                               LANET BİZE!

                                                               LANET DİZE!

YABANCI VE KAHHAR

                               YABANCI VE KORKAK GÖZE!

Çekip aldık oysa biz lanetten koca bir çentik çattık

Sanki, biz de bir vakit boynu vurulan bir Çandarlı’ydık

Bir soy tükenmez kalemle bir kadın yazdığı mektuptan

Yazdığı kitaplardan kağıtlardan kendine bir kağan seçti

Bir adam eve döndü elinde ekmek yok

Ve gazete

Bir soy kendine bunca yazık etti

Sokuldu ete

Korkak bir gürültü hançeri

DOSTLAR KARTACA YANSA DA ROMA YIKILDI

KARTACA YANSA DA KARTACA YANSA DA

YANSA KARTACA

R

  O

    M

      A

        Y

           I

            K

              I

               L

                 S

                    ASASASASASASASASASASASASASA

BEYAZ ELİN UZATTIĞI BU ÇÜĞNKÜ İRİ ÇEKİMLİ ASA

YUTACAK GÖVDENİZİ GÖRKEMİNİZİ YALANLARINIZI

KREDİ KARTLARINIZI REPO FAİZLERİNİZİ

OTURACAK GÖZ BEBEKLERİNİZE KAN BU KADAR İĞRİ

İŞTE İŞTE BU KADAR İŞTE BU KADAR İŞTE KEDER GİBİ

Döndüm işte böyle gördünüz uzun aksaçlarımı karmaşık alnımı

Bir şeyim yoktu iyiydim yerimdeydim Yeremya ile birlikte

Kralınız değildim zaten bir kralınız olmadı Davud’dan başka

Bir kadın dize kırılınca yaşlanır böyle böyle dedim

Sabah akşam anlattım size yalvaç değildim

Bana belli ki her şeyleri bol bu adamlar

Bu kadınlar geçmişten kadın olmayanlar

Bu çocuklar taş atan sapan sallayan ıslık çalan geceleri

Savaşkan kavimler belli ki halk aytsa peşten koşanlar

Bana bunca suç ben değil yaklaşık bir yüz bile sığmıyordu

Kral Davud’un naibine fütur öğrettim yalnızca

Evlileri ayırmak ne kolay bekarlara sağdıç gerekse

Yol öğretmek yordam göstermek ustalık önce

Zırh dövdüm sert madenler işledim

Saygı duydum elimin emeğine

Alnım terleyince alnımı sildim yenimle

Ölünce babam gömdüm onu dua ederek

Neyse bir oğula yakışan onu yaptım işte

Namaza durdum toprak attım ağlamadım ağlamadım

Yaklaşan önce toprak alında hissedilen serinlik

Ağlamak

Keder yok! Keder yok!

Kolumdaki citizen saati süzdüm

Süslü hanedan armalarımı özenle çıkardım

Kağıt paralardan tuğralarımı kazıdım

Kılıcımı ve dövdüğüm zırhı

Serkeş atımın boynunu okşayıp

Savaşın ortası neresidir diye bakıp

Keder yok! Keder yok!

Bütün cesaretimle kıskanç Yeremya –sevgili dostum-

Kadınlar ağıt mı yakardı çamaşır mı yıkardı

Erkek mi görürdü savaşta nasıl ok attım

Kırıldı üç dişim bir yay çarpınca

Bir kalkan vurunca beynim parçalandı

Keder yok! Keder yok!

KOLAYSA ARTIN BU TAŞIDIĞINIZ HAÇLA YÜKSELİN YÜKSELİN

DEĞİN GÖĞÜN YEĞNİ YANLARINA DEĞİN

DEĞİN DEĞİN DEVİRİN NAĞMESİZ

YALNIZ NEDAMET GETİRENLERE ÖÇ VERİN

Haydi

Halay çekin barak atın bozlak söyleyin koç katın kendinize

Güç bulun altın sayın Musa’yı dağdan çağırın

Ne Samiri ancak ne Harun

Ne hayır diliniz ne şer şiveniz

Bir kadın Alman deyin

Bir erkek Türk

Bir çocuk İngiliz

BAĞIRIN BAĞIRIN BAĞIRIN

PİÇİZ! PİÇİZ! PİÇİZ!

Huruç, 2002